Mandag har allttid vært elskdagen min. Dette rett og slett av fordi alle andre hate mandager, og eg har et sykelig behov for å skilla meg ud. Holdningen "ny uke, nye muligheter" har og litt å sei for at Mandag e min dag. Ikkje så møye fordi eg har denne troen sjøl, men fordi eg gjerne VIL ha den troen. Dette desperate forsøket for å elske mandager har funka lenge, men i dag gjekk heila mandagskjærligheten opp i røyk. Eg føle eg har blitt brutalt sompa av mangdag. Mandag har vært utro mot meg. Han fant seg ei aen ei, og behandla meg som sjiiiit!
Jaha.. har du brukke ei tå kanskje?? Nei - tenk at eg ikkje har det! Men alt aent en tå'å har blitt ramma i dag. Fekk for d fusta ikkje sova. Kl 04:30 MANDAGSmorgen lå eg framdeles våken å telte planker i taket (d e forresten enda 18 stykk). Eg sov derfor heilt t kl 8, med planer om å ta 9 bussen t skolen. Det gjekk fint nok d, heilt t eg kom på at eg hadde glemt busskort, så eg måte gå hjem igjen, uten å rekke bussen. Ja,ja.. då tar eg bare 09:30 bussen så komme eg framdeles t skolen i rimelig tid. Elller? NEI - bussen kjørte rett forbi meg. Jævla idiotiske sjofør. Når eg bler byggingeniør ska eg finna mannen og bygga eg skeivt og farlig hus t han.
Kom meg t slutt fram t skolen, og dro rett til datarommet for å få godkjent DAK (data assosiert konstruksjon) oppgavene. Dette gikk jo heller ikke som planlagt. Eg fekk ikkje åpna ein einaste fil. Då fekk eg heller ikkje jobba vidare me d eg sko, og ikkje gadd eg bjunna på scratch igjen. Eg begynte derfor å jobba me et prosjekt som skal inn neste uke, men blei avbrutt når klovnen forran meg klarte å dra ud ledningen t maskinen. Ein smule irritert skrudde eg maskinen på igjen, men siden den etter FEMTEN (nei, eg overdrive ikkje i d heila tatt!!!!) minutt enda ikkje hadde komt seg t påloggingsmenyen fekk eg nok å marsjerte ud av datarommet i protest. Protest mok DAK, lærerer, guttar som drar ud ledninger, datamaskiner, autocad, revit og mandager.
For at ikkje dagen sko blei heilt komplett sløsing av tid, tenkte eg at eg heller sko setta i gang å lesa litt datateknikk. Ein veldig god plan - heilt t eg merka at eg ikkje hadde bogå me meg. Ka jørr man då? Jo, då har man tre valg - grina, le, eller kjøba ein store kopp kaffi. D blei me d siste valget.Klokkå fira va me endelig hjemme fra ein meget meningslause dag. Så va d rett på jobb for å ha to timer med spinning. Heilt topp når ein ikkje e i form. Det blei to meeeeeget lange timer. Sykkelen min hadde bestemt seg for at den heller ikkje sko oppføra seg. Han hylte gjennom heile timen.
På vei hjem punkterte sykkelen min. Det betydde gåing på sykkelsko heile kilometaren heim. Så va d rett inn i dusjen, der d selvfølgelig ikkje va merr balsam igjen. krise! Eg fant litt glede i å se fram t goe kveldsmat - men det blei heller ikkje som planlagt då d va heilt tomt for kanel. I et siste forsk på å jørr dette t ein produktive dag, fant eg fram minnepinnen min for å jobba med DAK. gjett om ikkje den lille minnejævelen har gått å blitt konkke i to. Satans jævla innihelvetes fåkkings idiotiske mandagsjæveldag
No comments:
Post a Comment