Eldre sjarm

I dag e d søndag. Sønndag (det burde forresten verr 2 n'ar i søndag..!!?)
Søndag betyr vanligvis at eg har mange timar til å jørr d eg lige best - sykla. Men ikkje i dag, neida! Koffor ikkje? jo, fordi vinteren har bestemt seg for at februar var retta måneden t å markere seg. D begynte så vidt å snø på onsdag, og det va fint det. Men så fortsatte det. det har pøssnødd siden, og snøen ligge der enda. Det bler kje sykling på meg på ein stonn. Skikkelig trist

Så i dag e d sønNdag, fridag, ikke-sykkel-dag. What to do?! Eg har sovt lenge, spist ein seine frokost, sett på discovery channel å ellers ikkje gjort så møye fornuftigt, ennå. Eg tenke at d må verr litt sånn pensjonist tilværelsen e, og eg glede meg ikkje. Eg e akkorat så ein pensjonist i dag, begrensa ikkje av alderdom riktignok, men av snø. Joda, snø e fint, snø e vakkert og alt det der.. men an kan se t å pella seg opp på fjelle der an hørre hjemma! På fjelle kan snøen ligga å breia seg, visa seg fram og verr fine. Her i byen sga an ikkje verr. Har ingen hensikt her. Snøen e kun i veien å e me på å eldra meg. Snøen pensjonistere meg!

Fra drittslenging om snøen (snøslenging?) og t d eg egentlig sgo skriva om. Snøen og mangelen på å sykla fekk meg riktigtnok t p tenka på pensjonist-tilværelsen, og då spesielt om ein kunde me har på jobb. Dette e ein eldre mann, ein skikkelig snåling, syntes eg før. Men nå har eg fått et litt aent syn på an, og eg syns faktisk han e litt kule!

Kver dag komme an. KVER dag! Han e kje heilt som dei andre pensjonistane heller. Dei fleste eldre menneskene som handle, kjøpe typisk "pensjonist-ting". Kaker og winerbrød t kaffien, kaffi, rundstykker, h-melk, kjøttkaker og kamferdrops. Og så selvfølgelig "hjemmet", "norsk ukeblad", "ute og inne", "hjemme og ute" eller "se og hør". Så komme di seg omsider t kassen, der di bruke ein evighet på å finna penger. Så spørr eg om medlemskort og får hendene fulle av kort som busskort, bankkort, helseforsikring, trumf kort, norsk tipping og omsider coop-kortet. Men det e greit, di trenge litt tid, me forstår det, di e jo litt eldre. Itte betalingen e øve, bler varene lagt oppi trillebaggen og me ser di ikkje igjen før dagen ittepå.

Denne mannen, derimot, e kje heilt sånn så di andre. Han har og trillebag, men han kalle baggen sin for "mercedes". Kver gong han handle seie an "eg bare parkere mercedesen min her med deg, eg. Du kan passa på at ingen stjele an mens eg handle." Så ler an godt av seg sjøl og går inn i butikken. I stedenfor å gå dirkete t fjorland avdelingen, eller t kake-avdelingen, stoppe an i froktå. Der slår an av ein prat me våre kjære "frukt-og grønt-ansvarlig" Kristine, og spørr na om ka dei ulike tingå e. Me har masse rare ting i froktå så han sikkert ikkje har sett før. Ofte kjøpe an någe av disse rare tingene å tar me seg heim for å "prøva noge nytt" som an seie. Han kjøpe heller ikke någen av de nevnte bladene. Han e skikkelig moderne og kjøbe nesten alltid, uten unntak, VG og Rogalands avis. Ikkje kjøbe an kamferdrops heller - masse ære til han! (koffor kjøpe forresten aldri pensjonistar tyggi?? e d pga gebiss, at d hennge seg fast eller løsne?? alltid lurt på dette...).

Når an sga betala så skjer det og alltid på samme måte. 138 kroner og femti øre seie eg. - Å? Ska du ha betaling og? seie han - Ja, eg må nok det svare eg. -Ja eg vett det altså, eg bare tulle med deg. -Åja.. ok.. svare eg. Han gjer meg 150 kroner. Eg seie takk, og gjer an 11,50 kroner tbage (tippe du måtte legga samen 138,5 + 11,5 bare for sjekka at eg kan regna..). Så spørr eg: -Vil du ha med lappen? Kver gong svare an d sama. ALLTID! - Nei, den vil eg kje ha, men om du har någen andre lappar, sånne så e farga brune eller blå så vil eg gjerna ha. Pengar altså! Så ler an godt før an bekrefte at det bare va ein spøk, og at han ikkje på någen så helst måte tigge om pengar. Dette skjer kver gang an betale, og g pleie le me an, sjøl om eg allti vett ka han sga sei, og ka så komme ittepå. Ittepå sga han næmlig ha skrapelodd. Ikkje vilken som helst type heller. Det MÅ verr bokstavflax. Han kjøpe vanligvis 3 stykk, med mindre det e helg (då e d 5) eller om han har vonne, då bler det enda flerr. "eg kjøpe di for å få tiå t å gå" seie an. Så smile han, og sette deg ner på stolane udfor kontore. Der sitte han ein goe stund. E usikker på om d kun e for å observera, eller om det e for å henta krefter t å gå heim. Kanskje e det ein kombinasjon av begge deler.

Eg har alltid tenkt at denne mannen e snåle. Når han komme, oppstår ein følelse av lettelse av at han kom i dag og, han leve enda, liksom. Ein dag kom an kje, og eg tenkte på han. Dagen ittepå kom an inn ekstra tidlig, for å sei at han ikkje kom i går, og at det var fordi han va hos legen, men at alt va bra med han. Han e ein merkelig skrua, og eg har vell alltid bare tenkt på an som ein eldre, ensom mann. På fredag morgen va an der igjen. Når han kom t kasså klagde an øve småting i butikken, og i samfunnet generelt. Så plutseligt, midt i sytingå, slutta an. Han så rett på meg å så sa an "Eg e kje spydige, eg e naturlige". Han tok imot vekslingå, fekk skrapeloddå, å gjekk.

Eg blei satt ud av den kommentaren. Eg forventa den same spøken om vekslepengane, og mercedesen, men den kom kje. I stedenfor kom ein nye kommentar. Eg e kje spydige, eg e naturlige. Fust tenkte eg at "wow, den va dype!" Eg gjekk ront å tenkte ein ston på dette i løpet av dagen. Har enda ikkje klart å bestemma meg for om dette va et "dypt" utsagn eller om det rett og slett ikkje jer meining i det heila tatt.

Eg e kje spydige, eg e naturlige