I lommå fant eg to rosinar og ein brakonøkkel, men ingen husnøkkel. Med ein smule påvirkning av angst sprang eg ront huse å leita på potensielle letesteder etter en ekstranøkkel. Men siden me har hatt innbrudd tidligare i sommar, legge me kje ud nøkler lengre. Eg prøvde alle dører og vinduer, men neida - eg hadde låst godt itte meg. Akkorat som eg hadde fått beskje om før mine foreldre dro på ferie. Di hadde våre sykt stolte av meg hadde di sett kor godt låst alt va. Men kanskje ikkje fult så stolte øve den mista nøkkelen. Ikkje konne eg ringa di heller, for mobilen lå og inne i huset.
Eg fant ud at eg sko dra t bage t di mest hompete stiene å se om d mirkalevis lå ein nøkkeln å skinte mot meg. Eg vurderte og å bli kristen, der og då, sånn at eg kunne be om hjelp. Men det gjor eg kje, og d va sikkert derfor eg aldri fant någen nøkkel. Nå e d like før eg blir kristen.
For å jørr d heila verre hadde eg glemt bananen min hjemma, og blodsukkeret bjunte bli ganske så lågt. Eg vurderte sterk å detta i ein blåbærbusk med kjeften åpen. Så kom eg på at d ikkje e så lett å få blåbærflekker av tøyet, så då droppa eg det. Men så fekk eg ein mygg i halsen, så då jekk det jo greit alikavell. Ikkje kan eg påstå at d va ekkelt heller, for eg rakk kje smaka på den lille jævelen. Eg bare håpe at han føyk ner spiserøret og ikkje luftrøret så går t lungene. Litt domt å ha ein mygg susande ront i ei longa. Kan jo verr an stikke hål på någe. Då ende eg opp me ein ponktert longe, og det bare pga ein dom nøkkel.
Eg ga opp itte ein time. Eg dro hjem, fant fram brako-nøkkelen og fant ud at eg sko lirka opp kjellardørå. Det prosjektet ga eg opp itte et kvarter. Då datt nøkkelen nemlig ud av nøkkelhåleet og ner på golvet på andre siå. Eg va ganske klar for å flytta inn i sykkelboden di neste to dagene. Men så fant eg ud av at eg kunne finna ein stige og prøva å se om mine kjære foreldre tilfeldigvis hadde glemt å låsa veranda døren. Någe di sannsynligvis ikkje hadde siden det e di så har lært meg å låsa. Eg bar den syyykt tonge stigen ront huset, men fekk problemer når eg lente an opp mot veggen. Eg fekk an rett i håve, flaks at eg allti bruke hjelm. Hvis ikkje konne det jo gått skikkelig gale.
Eg turde kje be naboene om hjelp, for eg kjefta sånn på di her om dagen når de spelte høg og stygg musikk. Eg prøvde fust å roligt forklara eg sko opp kl 6 for å gå på jobb. Di bare lo av meg, og det hadde neppe någen sammenheng me at eg sto der i verdens stuste t-sjorta og ein south-park boxer. D e sånn eg lige å sova, å d burde di jo respektera! Eg blei ganske forbanna og sa at di jaffal konne spela goe musikk. Itte ein time t me bråk blei eg så sinte at eg åpna takvinduet, stakk ud trompeten min og blåste t eg nesten svimte av. D hjalp ikkje, di skrudde bare opp musikken enda merr. Så d seie seg sjøl at eg ikkje konne be disse folkå om hjelp. tullingar.
T slutt fekk eg tak i ein kamerat av min mor. Han hjalp meg opp med stigen. Eg klatra opp i 2. etg, og veranda døren sto faktisk ulåst! Eg blei veldig sint. D e greit for di å ikkje låsa, men ikkje for meg? Eg fant fram telefonen og sgo t å ringa di å kjefta, men fant ud at d innebar å fortella om den forsvunnede nøkkelen, så då lot eg være.
Nøkkelen min fant eg forresten seinare. Den lå i sykkelboden. Eg hadde gjemt an der sånn at eg ikkje sko mista an på trening. Någen ganger e eg for smart for mitt eget beste.
Nå kjenne eg at det klør någe sykt i halsen. Det kan ikkje verr ein halsbetennelse for det har eg faktisk ikkje tid t. Eg sattse alle to kronene mine på at det bare e myggen så har satt seg fast i halsen et sted.
Men for sikkerthets skyld finne eg sengå. Godt mulig det blir mareritt om mygg, myggen, hjemløshet og sult. Om du ikkje hørre fra meg innen ei uga har eg havna på psyken. Diagnosert med personlighetsforstyrrelser, angst og post-traumatisk stress syndrom. Send meg gjerne gaver. Litt Pondus, Nemi eller Donald og ei pæra, så bler alt bra. TTYN - as my bff Paris would say. Ja, eg følle me på nyheter eg og!
No comments:
Post a Comment